11060

Ο Χρήστος Παπαδόπουλος «έφυγε» το 2018, αλλά άφησε την ψυχή του για πάντα στη Λεμεσό!

13/01/2019
* ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όλα τα αφιερώματα του All About Limassol (ως ο Επίσημος Οδηγός της Λεμεσού) αποσκοπούν ΜΟΝΟ στο να αναδείξουν τα διαφορετικά πλεονεκτήματα αυτής της υπέροχης πόλης, με σκοπό να γνωρίζουν όλοι τις μοναδικές Εμπειρίες που προσφέρονται. Σε καμία περίπτωση δεν έχουν διαφημιστικό ή αξιολογικό χαρακτήρα και δεν εξυπηρετούν συμφέροντα Εταιρειών, Δήμων, Οργανισμών ή Ιδιωτών.

Κοινωνική Ζωή
Πολιτισμός - Τέχνες

Στο παραλιακό μέτωπο της Λεμεσού, δίπλα στην παμπάλαια καθολική εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης (αυτή που ο κόσμος της πόλης ήξερε ανέκαθεν ως Φραγκοκλησιά), στέκει εδώ και δεκαετίες ένα παλιό, διώροφο σπίτι, τελευταίο κατάλοιπο μιας άλλης εποχής στην περιοχή αυτή. Πρόκειται για ένα σπίτι που αποτελεί πια και επίσημα την προίκα της Λεμεσού από τον προηγούμενο αιώνα, χάριν σε έναν άνθρωπο του οποίου η φωτογραφία θα άξιζε να βρίσκεται στο λεξικό, δίπλα στο λήμμα «Λεμεσιανός».

Ο Χρήστος Παπαδόπουλος ήταν ένας άνθρωπος που αποχαιρέτησε την πόλη του οριστικά το 2018, όμως άφησε πίσω του ένα δώρο καρδιάς, αφού το κληροδότημά του στον Δήμο Λεμεσού, το ίδιο του το σπίτι, συντροφεύει την πορεία της Λεμεσού από την Τουρκοκρατία μέχρι σήμερα, κουβαλώντας τεκμήρια και μνημεία της ιστορίας της. Στο «σπίτι του Πρόξενου», όπως το ήξεραν οι Λεμεσιανοί, τα τελευταία χρόνια έμεναν μόνοι τους ο Χρήστος και η αδερφή του Κωνσταντία και μαζί είχαν αποφασίσει να δωρίσουν το σπίτι με το ατελείωτο περιβόλι στην πόλη τους. Έτσι και έγινε το 2015, όταν ο Χρήστος Παπαδόπουλος τήρησε την κοινή επιθυμία του ιδίου και της αδερφής του, η οποία έφυγε ξαφνικά από τη ζωή το 2014.

«Δε θέλουμε να πουληθεί ή να χαλαστεί τίποτα, γι αυτό και ζήτησα από τον τότε δήμαρχο Αντώνη Χατζηπαύλου το σπίτι να γίνει διατηρητέο», θυμάται η αρχιτέκτονας και πρώην Δημοτική Σύμβουλος, Κρίστιαν Χρίστου την κα Κωσταντία να λέει. Θέλοντας να μείνει για πάντα το σπίτι τους μια  μαρτυρία της εποχής στην οποία μεγάλωσαν, οραματίστηκαν ότι μετά θάνατο το ισόγειο θα μπορούσε να γίνει μουσείο, φέροντας το όνομα του πατέρα τους, Λεωνίδα Παπαδόπουλου, Προξένου της Ισπανίας, και ο πρώτος όροφος θα διαμορφωνόταν σε χώρο για πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς του Δήμου, ενώ το μεγάλο περιβόλι με τις λεμονιές θα μετατρεπόταν σε ένα φιλόξενο πάρκο.

swipe gallery

Το σπίτι δίπλα στην καθολική εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, το οποίο ο Χρήστος και η Κωνσταντία Παπαδόπουλου δώρισαν στον Δήμο Λεμεσού. 

Το σπίτι αυτό, που υπήρξε παλιότερα αποθήκη κρασιών, αποτέλεσε στη συνέχεια την κατοικία του Προξένου και της οικογένειάς του και έτσι το γνώρισαν οι περισσότεροι ντόπιοι. O Λεωνίδας Παπαδόπουλος καταγόταν από ευκατάστατη οικογένεια και είχε παρασημοφορηθεί 2 φορές από τον Βασιλιά της Ισπανίας. Μάλιστα, όταν τα παιδιά του ήταν ακόμα αγέννητα, τον είχε επισκεφθεί στο σπίτι αυτό και ο βασιλιάς της Χετζάζης (σήμερα περιοχή της Σαουδικής Αραβίας).

Το σπίτι του Πρόξενου, με το μπαλκόνι στην αρχική του μορφή. Μετά τον θάνατό του, το σπίτι τους το έβγαλε στη δημοπρασία κάποιος συγγενής. Κλείδωσε και τα έπιπλα σε ένα δωμάτιο και δεν είχαν καρέκλες να κάτσουν στην κηδεία. Κάποια θεία επενέβη και το αγόρασε για να μη μείνουν στους δρόμους τα ορφανά και το έδωσε στη μάνα τους. 

Στο περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσαν ο Χρήστος και η Κωσταντία, η ζεστή και εγκάρδια φιλοξενία των Λεμεσιανών είχε κεντρικό ρόλο. Από τον πρόξενο πατέρα τους, που 2 φορές τον χρόνο διοργάνωνε γεύμα για τους φτωχούς, μέχρι τη γυναίκα του, που ο ίδιος ο Χρήστος Παπαδόπουλος θυμόταν πάντα (και στα πλούτη και στην φτώχεια) «νοικοκυρά και φιλόξενη», το πρότυπο για τα 2 αδέρφια ήταν ξεκάθαρο. Έτσι, μέχρι και τα τελευταία του, ο Χρήστος υποδεχόταν τους ξένους του με το διάπλατο χαμόγελο που όλοι θυμούνται, προσφέροντας λουλούδια από τον κήπο και φιλεύοντάς τους με ό,τι είχε στη διάθεσή του.

swipe gallery

Το μεγάλο περιβόλι με τις λεμονιές, που βρίσκεται σε μια μεγάλη έκταση πίσω από το σπίτι, κατά μήκος της οδού Ιερουσαλήμ.(Φωτογραφίες: Κρίστιαν Χρίστου)

Σεμνός και ολιγαρκής, άνθρωπος μειλίχιος και χαμηλών τόνων, ο Χρήστος Παπαδόπουλος μπορεί να έγινε γνωστός κυρίως για τους ρόλους που ερμήνευσε στην τηλεόραση, όμως ήταν πολλά περισσότερα. Ως χαρακτηριστικός τύπος Λεμεσιανού, εκτός από το στοιχείο της φιλοξενίας, διατηρούσε πολύ έντονο και το ενδιαφέρον του για τα δρώμενα της τοπικής κοινωνίας. Ήταν ένας δραστήριος πολίτης, που ενημερωνόταν για όσα γίνονταν στην πόλη, φρόντιζε το περιβόλι του, ενώ παρακολουθούσε ανελλιπώς και όπερες, όταν αυτές μεταδίδονται στο Θέατρο Ριάλτο.

swipe gallery

Μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου ιδρύθηκε ο ΟΘΑΚ, στον οποίο εργάστηκε ο Χρήστος Παπαδόπουλος, ερμηνεύοντας από Σαίξπηρ μέχρι Αριστοφάνη. Η πρώτη παράσταση ήταν «Ο θάνατος του Νταντόν», την οποία παρακολούθησαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Μακάριος, αλλά και πολλοί καλλιτέχνες από την Κύπρο και την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και η Μαίρη Αρώνη. (Φωτογραφίες από το Θεατρικό Μουσείο Κύπρου.

Ο δημοφιλής του ρόλος στα πρώτα βήματα της κυπριακής τηλεόρασης και το σπίτι του με την εμβληματική παρουσία στον παραλιακό της Λεμεσού είναι σίγουρα οι πιο προφανείς λόγοι για να συνεχίσουν οι Λεμεσιανοί να θυμούνται τον Χρήστο Παπαδόπουλο. Όμως η προσγειωμένη προσωπικότητά του, ο πρόσχαρος χαρακτήρας, το καλλιτεχνικό ταπεραμέντο που του επέτρεψε να ερμηνεύσει μερικούς από τους σπουδαιότερους ρόλους της παγκόσμιας δραματουργίας και η απεριόριστη αγάπη του για την πόλη και τους ανθρώπους της, που τον οδήγησε να αφήσει κληρονομιά μια περιουσία ύψους περίπου €3 εκατομμυρίων, είναι οι λόγοι για να αποτελεί ένα άξιο δείγμα Λεμεσιανού ακόμα και μετά θάνατο.

swipe gallery

«Εμένα και να μου βάλεις εκατομμύρια στο τραπέζι δε θα με συγκινήσουν. Μου αρέσει να δίνω, όχι να παίρνω», θυμάται χαρακτηριστικά η πρώην Δημοτική Σύμβουλος, Κρίστιαν Χρίστου, να της λέει ο κος Χρήστος σε μια από τις τακτικές τους συναντήσεις στο σπίτι.

Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι ακόμα και την αξία της περιουσίας που δώρισε στον Δήμο Λεμεσού δεν τη μέτρησε ποτέ με χρήματα, αλλά με μνήμες, ανθρώπινες αξίες και συναισθήματα. Κι αυτός, τελικά, είναι και ο λόγος για ένα τέτοιο αφιέρωμα για τον Χρήστο Παπαδόπουλο στο All About Limassol (τον Επίσημο Οδηγό της Λεμεσού), αφού με όλη την πορεία της ζωής του υπογράμμισε ότι, αν αξίζει να κρατήσει κανείς κάτι από τη Λεμεσό, αυτό είναι η ψυχή και η ενέργεια των ανθρώπων της και όσα μοναδικά και υπέροχα μπορούν αυτοί να δημιουργήσουν.

*Πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό από την Κρίσιαν Χρίστου και το Θεατρικό Μουσείου Κύπρου.

* ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα αφιερώματα του Project «Ιστορία της Λεμεσού» παρουσιάζουν υλικό που έχει προκύψει από τις μέχρι στιγμής ιστορικές έρευνες. Τυχόν νέα δεδομένα, ενσωματώνονται στα αφιερώματα αφού επιβεβαιωθούν.