Μονή Αγίου Γεωργίου των Σπηλαίων (Ερήμη)

Ανάμεσα σε 3 κοινότητες της Δυτικής Λεμεσού, την Ερήμη, το Κολόσσι και τον Ύψωνα, μια τοποθεσία γεμάτη χαρουπιές και την άγρια ομορφιά των δαντελωτών βράχων τριγύρω, βρίσκεται σήμερα ένα ασυνήθιστο και ιδιαίτερα μεγαλοπρεπές μοναστήρι. Πρόκειται για το μοναστήρι που δημιουργήθηκε γύρω από μια μεγάλη σπηλιά, που οι ντόπιοι ήξεραν ανέκαθεν ως «το σπήλαιο τ’ Αϊ Γιωρκού».

Μερικά μέτρα βόρεια του σπηλαίου υπάρχει «Το βρυσί του Αϊ Γιωρκού», δηλαδή μια πηγή που αναβλύζει καθαρό και κρύο νερό το οποίο θεωρείται αγιασμένο. Οι κάτοικοι των γύρω περιοχών έπιναν από το νερό αυτό, όταν εργάζονταν στα κτήματα τους, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, μαζεύοντας τον πολύτιμο καρπό των χαρουπιών. Το αγίασμα του Αγίου Γεωργίου είναι επίσης γνωστό στους βοσκούς και στους κυνηγούς της περιοχής.

Ανέκαθεν οι κάτοικοι της Ερήμης διατηρούσαν εικονίσματα στο σπήλαιο και καντηλάκια. Όταν κάποιοι θέλησαν να απομακρύνουν τα χώματα από το σπήλαιο, ώστε να έχουν πιο εύκολα πρόσβαση σε αυτό οι πιστοί, διαπίστωσαν ότι στο βάθος υπήρχε δάπεδο και κόγχη λαξευτή από ανθρώπινο χέρι, που μαρτυρούσε την ύπαρξη παλαιότερου ναού.

Η προφορική παράδοση αλλά και τα ευρήματα που εντοπίστηκαν στο σπήλαιο, όπως ο σταυρός, η λειψανοθήκη, θραύσματα από αγγεία, νομίσματα κλπ., δηλώνουν ότι ο χώρος πιθανόν να άρχισε να χρησιμοποιείται από μοναχούς και ασκητές, γύρω στον 10^ο – 11^ο αιώνα. Σήμερα γίνονται εργασίες αναστύλωσης της μονής και τελούνται ακολουθίες καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, ιδίως στις μέρες γιορτής του Αγίου Γεωργίου, στις  23 Απριλίου και στις 23 Νοεμβρίου.

Φωτογραφίες: Άκης Αριστίδου, Ανδρέας Χριστοφόρου, Denis Kudryasov, Βικτώρια Χριστοδούλου